صبور بودن، به معنار بی توجهی به کارهای خود یا دیگران نیست. صبور بودن به معنای رضایت داشتن و پذیرش بی چون و چرای همه رویداد های زندگی نیست.

صبور بودن یعنی توانایی انتظار کشیدن و طاقت آوردن بدون آنکه شکایتی در کار باشد.

گاهی اوقات دیگران شما را ناامید می کنند و توقعات شما دیر برآورده می شود. بدون آنکه به فکر تندی یا کندی حوادث باشید، به یاد داشته باشید که هنوز تا پایان ماجرا فرصت باقی است. این مهم نیست که چه اتفاقاتی خواهد افتاد، مهم آن است که شما چگونه واکنش نشان می دهید. طی مدتی کهانتظار
می کشید، کار سازنده ای انجام دهید. بدین ترتیب ذهن و وقت شما درگیر می شود و از استرس و نگرانی در امان می مانید.

صبور بودن عبارت است از داشتن پشتکار و استقامت

توانایی انجام کار، نیازمند تلاش بی وقفه است وقتی انتظار بهتری از زندگی تان دارید، زحمت بیشتری می کشید. باید به این باور برسید که برای دست یافتن به نتیجه، گاهی اوقات زمان بیشتری مورد نیاز است، ولی پیروزی عاقبت میسر خواهد شد.

صبور بودن عبارت است از توانایی کنترل هیجانات

کارهای کوچک، ذهن را کوچک می کند. شما این توانایی را دارید که خود را در مقابل اذیت ها و فشارهای دیگران، آرام نگه دارید. تفسیر مسائل و برخورد با آنها، حاصل نوع نگرش و ارزش های ماست. حتی اگر با فردی مخالف اید، فرصت اظهار نظر و تخلیه هیجانات را به او بدهید. رفتار او ممکن است نشان دهنده تلاش وی در جبران کمبود های زندگی اش باشد.
دیگران نمی توانند شما را درهم بشکنند.این شما هستید که می توانید خودتان را خرد کنید. با اصلاح نگرش خودتان و حفظ خونسردی، خود را از تعارض خلاص کنید.

صبور بودن عبارت است از حفظ آرامش در برخورد با مشکلات

سختی ها و غم ها در واقع آزمونی برای ایمان هستند. صبر داشتن یعنی باور به اینکه پشت ناملایمات روزگار، منافعی نهفته است و به زودی همه چیز رو به راه می شود. در مواجهه با مشکلات آرامش خود را حفظ کنید، به خداوند توکل کنید و شیوه های کنار آمدن با مشکلات را پیدا نمایید.